Καθολου χρόνος για τα χόμπυ μου γαμωτο... καποειρα μια φορα τη βδομαδα, εξασκηση τα κοματια για τη μπαντα απο ενα μισαωρο τη μερα, και αν, απο φωτογραφία εχω φιλμακια κατι μηνες να εμφανισω, απο τα εγχρωμα, να μην πω για το σκοτεινο θάλαμο... απο σκοτεινο θαλαμο δεν πηρα τηλ, εδω στη ρόδο, να κανονισω... απο βιβλιοδεσια που ήθελα να ασχοληθω ακομα στα σχεδια ειναι... εκεινο το βιβλιο που ξεκινησα , το αφησα τελειως. Φιλοσοφια πλεον διαβαζω 2 σελιδες τη βδομαδα.
θελω μια μερα να παιζω berimbau για ώρες, να κανω αυτο που παθαινω με την κιθαρα, που παιζω καμια φορα για πολυ ωρα, και απο ενα σημειο και μετα αισθανομαι σα να την ακουω, σα να μπαινω σε αλλο επιπεδο για λιγο και ολος ο κοσμος απο εξω δεν εχει καμια σημασια, το μονο που εχει σημασια εκεινη τη στιγμη ειναι η μελωδια, ο ρυθμος, η ενταση, η συνδεση ολων αυτων με το ειναι σου, και η συνειδητοποιηση του αρμονικου αυτου δεσιματος μεταξυ του εαυτου σου και των ηχων που παραγεις...
που χρόνος για όλα αυτα?
Με τη δουλεια που κανω... τουλαχιστον ασχολουμαι με γραφιστικά, κατι ειναι και αυτο... ναι γραφίστας είμαι.
Πρεπει να οργανωσω καλυτερα το χρονο μου. δε γινεται αλλιως.
Σε αυτον τον τοσο ηλιθιο και σακατεμενο κοσμο σας, τι αλλο μπορει να κανει ενας ανθρωπος?
I know i know, quit my job. είναι τα γαμημενα λεφτα ρε πουστη μου.
0 comments:
Post a Comment