Το θάρρος για το απαγορευμένο, ο προορισμός για τον λαβύρινθο...

Πρέπει να’ ναι κανείς έντιμος στα ζητήματα του πνεύματος, έντιμος μέχρι σκληρότητας για να 

μπορέσει να αντέξει τη σοβαρότητά μου, το πάθος μου. Πρέπει να’ ναι κανείς εξασκημένος να ζει στα βουνά— να βλέπει  κάτω του την ελεεινή, εφήμε­ρη φλυαρία της πολιτικής και της συμφεροντολογίας των λαών. Πρέπει να’ χει γίνει κανείς αδιάφορος, να μη ρωτά αν η αλήθεια είναι χρήσιμη ή αν μπορεί να αποβεί μοιραία για κάποιον… Χρει­άζεται η προτίμηση που δείχνουν οι δυνατοί σε ερωτήματα, που κανείς σήμερα δεν έχει το θάρρος να αγγίξει” το θάρρος για το απαγορευμένο, ο προορισμός για τον λαβύρινθο* η πείρα των επτά μοναξιών. Καινούρια αυτιά για καινούρια μουσική. Καινούρια μάτια γι’ αυτό που βρίσκεται πιο μακριά από καθετί άλλο. Μια καινούρια συνείδηση για αλήθειες που ήταν βουβές μέχρι σήμερα. Κ α ι η θέληση να υιοθετήσουμε την οικονομία του μεγάλου στυλ: να κρατήσουμε τη δύναμή του, τον εν­θουσιασμό του… Τον αυτοσεβασμό του, την αγάπη για τον εαυτό του’ την απεριόριστη ελευθερία απέναντι στον εαυτό του…

  

Φρίντριχ Νίτσε, απο το βιβλίο "Ο αντίχριστος" .