Ποτέ ξανά.

 Τι εντύπωση μου άφησες απο τότε?

Ναι η άποψη μου για σένα είναι πολύπλευρη. Καλή, κακιά, ρομαντική, ευγενική, αγαθή, πονηρή, έξυπνη, χαζή. Αλλά τελικά τα χρειάζομαι όλα αυτά. Και τα καλά και τα κακά.

Δε θέλω να στάζω μέλι με αυτά που λέω γιαυτό θα το πω χύμα.

Εσύ, όπως και οι πέτρες στο έδαφος που περπατάμε είστε όλες ίδιες. 

Ομως απο τις αμέτρητες αυτές υπάρξεις έτυχε να είμαστε μαζί, και επιλέξαμε να συνεχίσουμε να είμαστε μαζί για όσο αυτό διήρκησε.
Θα μπορούσε να μου τύχει οποιαδήποτε. Θα μπορούσε να σου τύχει οποιοσδήποτε.
Αλλα τελικά βρεθήκαμε εμείς οι δύο. Ενα εντελώς ΤΥΧΑΙΟ γεγονός, μέσα στο χρόνο και χώρο, σε αυτό το χαώδες μαύρο σύμπαν που μας περιτριγυρίζει.

Τώρα που πέρασε τόσος καιρός εξακολουθώ να σκέφτομαι αυτη την πέτρα και ας είναι η ίδια με όλες τις άλλες. Η αλήθεια είναι πως ψάχνω να βρώ παρόμοιες αλλά μάταια. Είσαι μια και μοναδική τελικά.

Και δε θα σε βρω ποτέ ξανά.

A star that burns fast, shines twice as strong.

And we have shined so very very strong... 

υ.γ.:Σταμάτα να εμφανίζεσαι σαν μυρωδιά (άρα και ανάμνηση) σε τυχαία ρούχα μου!  Εχω φτάσει στα όρια μ'αυτή την ιστορία...