Μισω αυτο τον τόπο. Ελπίζω να μην παρεξηγηθω.
Δε μισω το μέρος, εννοώντας το νησι, η την ευρύτερη περιοχη που αυτοι οι άνθρωποι
ονομάζουν ελλάδα (written with lower case intentionally) και που απότι κατάλαβα φαίνεται πως γουστάρουν να λένε πως τη διεκδικούν κιόλας. Μάλλον νομίζουν πως την εχουν δικιά τους.
Στο κάτω κάτω τι σημασία έχει?
Ναι εθνική ενότητα, και σύνορα, ΟΥΓΚ μη μας φάνε οι αλβανοί και οι τούρκοι (written with lower case intentionally again)
Oh my fucking dog, τι αποβλακωμένη, χωρίς γνήσιο νόημα για δικαιολόγηση της ύπαρξης της,
και για όλους τους λάθος λόγους υπερήφανη φυλή
(οι έλληνες και κατ' επέκταση το ανθρώπινο είδος)
Που να ξέραν οι πρόγονοι των ελλήνων πως θα είναι έτσι τα πραματα σήμερα?
Οχι οτι θα τους ένοιαζε σαν σύνολο, υπενθυμίζω - αυτη την ηλίθια ιδέα την εχουμε οι σημερινοί κάτοικοι της χωρας αυτης - χιλιαδες χρόνια πριν, υπήρχαν πόλεις κρατίδια, και σφαζόντουσαν μεταξύ τους. Παρ'όλα αυτα ο πολιτισμός, οι τέχνες, η φιλοσοφία, η ανάγκη για την κατανόηση του κόσμου όλου άνθισαν εδω. Περίεργο ε? Τότε και τώρα.
μεγάλη κουβέντα.
Με πιάνει και μένα η ανάγκη για δικαίωση, μόνο που δεν πρόκειται να τη βρω σε τούτο τον τόπο.
Οχι με όλους αυτούς τους βλάχους, τα κομματόσκυλα, τους νεόπλουτους, τους νεόπτωχους, του ξερόλες, τους συμφεροντολόγους, να με περιτριγυρίζουν.
Οχι οτι θα βρω ποτε δικαίωση. Αλλά έχει πλάκα να την ψάχνει κανείς.
Ποτέ δεν ξέρεις, στην επόμενη γωνιά μπορεί να με βρεί η τρυφερή αγκαλιά της παράννοιας
και να μπορέσω επιτέλους να ξεκουραστώ, μέχρι να πεθάνω.
0 comments:
Post a Comment